Ne yani şu anda onu seviyo olmam her zaman seveceğim anlamına mı geliyo? Ayyy o kadar korkutucu ilginç bi haldeyim ki çok şaşırıyorum kendime. İçimden gelenlere hayretle bakıyorum! Ben ki kaskatı, korunaklı bi kale içinde durup kimseye yüz vermeyen bi insandım. Şimdiyse bi ormanın içinde ışığa doru yürüyorum ve her türlü tehlikeye açığım. Garip bi cesaretle yürüyorum ama o ışık sönerse ayvayı yerim! Böyle bi heyecan, bi titreme, bi sızı... Bunları anlatınca 'aşıksın...tadını çıkart.' diyerek hafifçe gülümsüyolar. Aşık mıyım? Daha neler. Ha bi de şunu hiç anlamıyorum; aşkın tadı nası çıkar? Yani tadı var mı ki çıksın? Bu soruma bi arkadaşım 'öpüşüyosunuz ya; o tat aşkın tadı işte.' die komik bi cevap verdi. İyi de her öpücüğün farklı bi tadı var, bu durumda da aşkın tam olarak bi tadı olduğunu söylemek pek mümkün değil bence. Saçma mı geldi? Yooo, bence gayet mantıklı -tabi hangi açıdan baktığınıza bağlı-. Mesela acı bişiler yiyince öpücük ateşli mi oluyo? Tabii ki hayır!
Aşkın tadı yoktur,tıpkı su gibi!
